Blues n Blessings
Blijf op de hoogte en volg Mark
01 November 2012 | Cambodja, Phnom-Penh
Mijn eerste -realitycheck- kwam toen we onderweg waren om een hapje te gaan eten in Phnom Penh.
Gezellig, langs de Mekong Rivier.
Fun fact: de stroming van de rivier veranderd halverwege de dag van richting.
Tijdens het kletsen en hard lachen om de vieze grappen van mijn reismaatje Chris, word ik me plotseling enorm bewust van mijn omgeving.
De zelfverklaarde "uitgeharde partyanimals" Rachel en Cathy hadden zonder overleg besloten om een detour te nemen, en over het plein bij de Royal Palace te lopen.
Aangezien de recent overleden koning nét overleden is, staat het plein vol met letterlijk duizenden cambodianen, allemaal gekleed in traditionele, witte kleding met een zwarte strik op de borst, als teken van respect. Er valt niks te lachen.
Ik kijk met open mond om me heen en terwijl ik een vluchtige blik werp op mijn eigen outfit: een veel te kort, glimmend rood zwembroekje en een tanktop met daarop Megan fox, die uitdagend aan een lolly likt.
De uitgelaten stemming die er heerste maakt direct plaats voor een extreem gevoel van misplaatsing.
Niet dat ik zoveel heb met de Koning van Cambodia, maar ik heb wel teveel respect voor andermans cultuur om daar, op dat moment, op die manier aanwezig te zijn.
Terwijl Cathy en Rachel poseren voor foto's alsof ze voor de toren van Pisa staan, bind ik mijn tas op mijn borst en besluit met Chris alvast door te lopen.
- Ik heb de afgelopen maand zo ongeveer niks meegekregen van enigszins cultuur. -
De dagen die erop volgen begin ik aan een enorme inhaalslag, probeer zoveel mogelijk te zien, GEEN TIJD TE VERLIEZEN.
Ik neem alles in me op als een spons:
THE KILLING FIELDS:
De audiotour vertelt je de geschiedenis van de Khmer Rouge, door één van de overlevenden aan het woord te laten.
Tijdens het regime van Pol Pot (1975-1979) zijn er zo'n 3 miljoen Cambodianen om het leven gebracht. een derde tot de helft van de bevolking, is door zijn eigen soort, uitgeroeid.
Bij deze zogeheten killing fields werden groepen van 30 man per truck aangeleverd, om daarna massaal vermoord te worden.
-Massagraven van 400 man
-The Killing Tree: baby's werden bij de voeten gepakt en tegen de bomen doodgeslagen. Als herinnering hingen er, behalve stukjes tand en schedel, honderden armbandjes van of voor de overleden kinderen in die tijd
"to kill the grass you must also kill the root" - Pol Pot
Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Rode_Khmer
DE S-21 PRISON
Deze gevangenis, overgenomen door de Rode Khmer, werd huisvesting voor zo'n 17.000 gevangenen.
Alles is nog intact; de bedden, de martelwerktuigen, de wapens.
Bloedvlekken op de vloer.
Overal foto's van de duizenden gevangen die je vanuit de dood in de ogen staren.
Sommige foto's van voor hun marteling én erna.
De pijn en leed is zichtbaar in hun ogen en voelbaar in elke ruimte waar je komt. al is dat misschien meer een manifestering van wat je weet wat er is gebeurd.
van de 17.000 gevangen zijn er 7 overlevenden.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Tuol_Sleng
ANIMAL SANCTUARY
In dit dierenopvangcentrum, een kruising tussen een dierentuin/asiel/safaripark, worden gewonde dieren opgevangen om te herstellen voor ze weer naar hun natuurlijke omgeving terug kunnen.
Ook zijn er tal van broedprogramma's om beschermde diersoorten te helpen zich voort te planten.
Heel bijzonder om een olifant met een prothese te zien lopen.
Funfact: Panda's zijn zeer passieve voortplanters en krijgen daarom "pandaporn" te zien om ze in de stemming te krijgen.
CYCLETOUR COUNTRYSIDE
30KM rondom het lokale leven van Phnom Penh. Aangezien ik de enige was in de tour, kreeg ik een hoop info en kon ik alle vragen stellen die ik wilde.
-Ik leerde over het proces van de zijde rups
-Leerde zelf zijde spinnen
-At larven
-Soorten fruit die ik nog nooit had gezien
-At Cambodiaanse kaas, deze wordt gemaakt van vis (!?)
-At Dog eggs
-Zwaaide mijn armen lam naar alle kleine kinderen die het maar al te prachtig vinden om zo'n aparte blanke te zien
- Leerde heel veel over een constant terugkerende "Boeman" en had de gehele tocht geen idee waar ze het over had. Toen ik tijdens het eten voor de 5e keer vroeg wat voor mystiek figuur deze Boeman nou eigenlijk was, wees ze naar onze serveerster en begreep ik eindelijk het woord WOMAN, wat WOMEN moest zijn.
Vandaar ook mijn verwarring met mijn duck eggs, ik zou toch zweren dat honden geen eieren leggen.
En fuck is dus fog... alles viel uiteindelijk op zijn plek.
LANDMINE MUSEUM
Nadat de CNN-world hero bekroonde Aki-Ra als kind soldaat werkte voor de Khmer Rouge, heeft hij zijn leven gewijd aan het verwijderen van landmijnen.
aangezien hij er zelf duizenden had gelegd, kon hij dit als geen ander.
In de jaren die volgde heeft hij meer dan 50.000 mijnen onschadelijk gemaakt.
Zijn landmine museum is een eerbetoon aan het werk van hem en zijn medewerkers, en alle opbrengsten gaan naar het verdere opruimen van landmijnen in Cambodja.
Er liggen er namelijk nog tussen de 3-5 miljoen.
slik.
mine your step....
Mijn tweede - realitycheck - kwam kort daarna.
Toen ik, verschikkelijk beroerd van mijn voedselvergiftiging, moest uitchecken en de rekening van de afgelopen dagen moest betalen.
De uitspraak "pay now or put on your room?" werd door mijn brein vrij vertaald als: "nu betalen of je er gewoon geen zorgen om maken?"
Put on my room!!!
de rekening was astronomisch, en ik voelde me al zo'n ellendig.
tijd om een tijdje rustig aan te doen vertelde de dokter tijdens mijn vochtinjectie.
Deze weken recapituleer ik, liggend met mijn ogen dicht, terwijl de blinde masseuze van "seeing hands" mij aandachtig masseert.
Ik betaal haar, ze kan zowaar opmaken wat voor geld ze vastheeft en merkt de fooi ook direct op. Onder de indruk van haar vaardigheid bedank ik haar en verlaat het pand.
"See u later!", grapt ze, terwijl ze iets teveel naar links kijkt
Ik krijg een warm gevoel van binnen en voel me meteen stukken beter.
Gezellig, langs de Mekong Rivier.
Fun fact: de stroming van de rivier veranderd halverwege de dag van richting.
Tijdens het kletsen en hard lachen om de vieze grappen van mijn reismaatje Chris, word ik me plotseling enorm bewust van mijn omgeving.
De zelfverklaarde "uitgeharde partyanimals" Rachel en Cathy hadden zonder overleg besloten om een detour te nemen, en over het plein bij de Royal Palace te lopen.
Aangezien de recent overleden koning nét overleden is, staat het plein vol met letterlijk duizenden cambodianen, allemaal gekleed in traditionele, witte kleding met een zwarte strik op de borst, als teken van respect. Er valt niks te lachen.
Ik kijk met open mond om me heen en terwijl ik een vluchtige blik werp op mijn eigen outfit: een veel te kort, glimmend rood zwembroekje en een tanktop met daarop Megan fox, die uitdagend aan een lolly likt.
De uitgelaten stemming die er heerste maakt direct plaats voor een extreem gevoel van misplaatsing.
Niet dat ik zoveel heb met de Koning van Cambodia, maar ik heb wel teveel respect voor andermans cultuur om daar, op dat moment, op die manier aanwezig te zijn.
Terwijl Cathy en Rachel poseren voor foto's alsof ze voor de toren van Pisa staan, bind ik mijn tas op mijn borst en besluit met Chris alvast door te lopen.
- Ik heb de afgelopen maand zo ongeveer niks meegekregen van enigszins cultuur. -
De dagen die erop volgen begin ik aan een enorme inhaalslag, probeer zoveel mogelijk te zien, GEEN TIJD TE VERLIEZEN.
Ik neem alles in me op als een spons:
THE KILLING FIELDS:
De audiotour vertelt je de geschiedenis van de Khmer Rouge, door één van de overlevenden aan het woord te laten.
Tijdens het regime van Pol Pot (1975-1979) zijn er zo'n 3 miljoen Cambodianen om het leven gebracht. een derde tot de helft van de bevolking, is door zijn eigen soort, uitgeroeid.
Bij deze zogeheten killing fields werden groepen van 30 man per truck aangeleverd, om daarna massaal vermoord te worden.
-Massagraven van 400 man
-The Killing Tree: baby's werden bij de voeten gepakt en tegen de bomen doodgeslagen. Als herinnering hingen er, behalve stukjes tand en schedel, honderden armbandjes van of voor de overleden kinderen in die tijd
"to kill the grass you must also kill the root" - Pol Pot
Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Rode_Khmer
DE S-21 PRISON
Deze gevangenis, overgenomen door de Rode Khmer, werd huisvesting voor zo'n 17.000 gevangenen.
Alles is nog intact; de bedden, de martelwerktuigen, de wapens.
Bloedvlekken op de vloer.
Overal foto's van de duizenden gevangen die je vanuit de dood in de ogen staren.
Sommige foto's van voor hun marteling én erna.
De pijn en leed is zichtbaar in hun ogen en voelbaar in elke ruimte waar je komt. al is dat misschien meer een manifestering van wat je weet wat er is gebeurd.
van de 17.000 gevangen zijn er 7 overlevenden.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Tuol_Sleng
ANIMAL SANCTUARY
In dit dierenopvangcentrum, een kruising tussen een dierentuin/asiel/safaripark, worden gewonde dieren opgevangen om te herstellen voor ze weer naar hun natuurlijke omgeving terug kunnen.
Ook zijn er tal van broedprogramma's om beschermde diersoorten te helpen zich voort te planten.
Heel bijzonder om een olifant met een prothese te zien lopen.
Funfact: Panda's zijn zeer passieve voortplanters en krijgen daarom "pandaporn" te zien om ze in de stemming te krijgen.
CYCLETOUR COUNTRYSIDE
30KM rondom het lokale leven van Phnom Penh. Aangezien ik de enige was in de tour, kreeg ik een hoop info en kon ik alle vragen stellen die ik wilde.
-Ik leerde over het proces van de zijde rups
-Leerde zelf zijde spinnen
-At larven
-Soorten fruit die ik nog nooit had gezien
-At Cambodiaanse kaas, deze wordt gemaakt van vis (!?)
-At Dog eggs
-Zwaaide mijn armen lam naar alle kleine kinderen die het maar al te prachtig vinden om zo'n aparte blanke te zien
- Leerde heel veel over een constant terugkerende "Boeman" en had de gehele tocht geen idee waar ze het over had. Toen ik tijdens het eten voor de 5e keer vroeg wat voor mystiek figuur deze Boeman nou eigenlijk was, wees ze naar onze serveerster en begreep ik eindelijk het woord WOMAN, wat WOMEN moest zijn.
Vandaar ook mijn verwarring met mijn duck eggs, ik zou toch zweren dat honden geen eieren leggen.
En fuck is dus fog... alles viel uiteindelijk op zijn plek.
LANDMINE MUSEUM
Nadat de CNN-world hero bekroonde Aki-Ra als kind soldaat werkte voor de Khmer Rouge, heeft hij zijn leven gewijd aan het verwijderen van landmijnen.
aangezien hij er zelf duizenden had gelegd, kon hij dit als geen ander.
In de jaren die volgde heeft hij meer dan 50.000 mijnen onschadelijk gemaakt.
Zijn landmine museum is een eerbetoon aan het werk van hem en zijn medewerkers, en alle opbrengsten gaan naar het verdere opruimen van landmijnen in Cambodja.
Er liggen er namelijk nog tussen de 3-5 miljoen.
slik.
mine your step....
Mijn tweede - realitycheck - kwam kort daarna.
Toen ik, verschikkelijk beroerd van mijn voedselvergiftiging, moest uitchecken en de rekening van de afgelopen dagen moest betalen.
De uitspraak "pay now or put on your room?" werd door mijn brein vrij vertaald als: "nu betalen of je er gewoon geen zorgen om maken?"
Put on my room!!!
de rekening was astronomisch, en ik voelde me al zo'n ellendig.
tijd om een tijdje rustig aan te doen vertelde de dokter tijdens mijn vochtinjectie.
Deze weken recapituleer ik, liggend met mijn ogen dicht, terwijl de blinde masseuze van "seeing hands" mij aandachtig masseert.
Ik betaal haar, ze kan zowaar opmaken wat voor geld ze vastheeft en merkt de fooi ook direct op. Onder de indruk van haar vaardigheid bedank ik haar en verlaat het pand.
"See u later!", grapt ze, terwijl ze iets teveel naar links kijkt
Ik krijg een warm gevoel van binnen en voel me meteen stukken beter.
-
01 November 2012 - 07:49
Nanette:
Aaah een olifant met een prothese?! Wat gaaf! Heb je daar ook foto's van?
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt! Have fun! X -
01 November 2012 - 12:24
Eric & Leon10:
Hoi Marc,
Man wat een belevenissen, je moet echt kijken of je bij terugkomst daar wat mee kan doen! Je manier van schrijven is heerlijk om te lezen. Ik zie de personen en belevenissen zo voor me ( in kleur!). Wees zuinig op je zelf en maak ook tijd voor de relax stand, je lichaam waarschuwt je wel wanneer het zover is. Groetjes uit De Meern -
01 November 2012 - 14:03
Mark Chen:
Leuk om te horen, bedankt! en ik doe rustig aan de aankomende tijd, in Vietnam nemen we de tijd, om vooral een hoop niks te doen en te lezen. Lekkerrrrr. alles goed bij jullie verder?? -
01 November 2012 - 21:29
Bob Van Der Giel:
Hoi Mark,
De tijd is rijp geworden. Je ervaringen hebben je gevormd tot een man die een echte stok waard is. Preah Vihear tempel.. daar kan je me vinden als je de sporen van Bullshit volgt..
Voordat je komt, wil ik dat je 2x per dag in Mekong zwemt.. tegen de stroom richting in uiteraard.. ik zie alles..
En ja, de stok krijg je van mij cadeau!
Hopelijk tot ziens..
Bob -
02 November 2012 - 22:28
Marie-josé:
hoi mark,
gelukkig nu even pas op de plaats, lekker relaxen en genieten van al hetgeen je in Vietnam tegenkomt.
heb je wel verdiend na het chaotische begin van je ondernemende reis.
take your time :-) and enjoy
groeten -
02 November 2012 - 22:28
Marie-josé:
hoi mark,
gelukkig nu even pas op de plaats, lekker relaxen en genieten van al hetgeen je in Vietnam tegenkomt.
heb je wel verdiend na het chaotische begin van je ondernemende reis.
take your time :-) and enjoy
groeten -
03 November 2012 - 16:16
Neut:
Haha, yoo Chen!!
Om eerlijk te zijn heb ik je verhalen een tijdje niet gelezen, maar ik ben weer up to date, althans, van je wellicht gecensureerde en zeker in het kort samengevatte beschrijvingen van het pad dat je bewandelt.
Je hebt echt zieke shit meegemaakt lees ik, en ook echt mooie dingen gedaan en gezien, je komt echt bij jezelf..toffe foto's ook man!!
onvermijdelijk en leerzaam, harde lessen soms, maar broeder van een andere moeder, ik benijd je om wat je doet, had graag aan je zijde met je mee gereisd, deep down, up high..
Ik ben benieuwd hoelang het duurt voordat je opgeladen bent, hoe je de kans krijgt of niet, en wat Vietnam voor jou gaat betekenen!
Bij elke stap die je zet. Ben je op je plek.
Peace, P
-
10 November 2012 - 02:44
Mark Chen:
Thanks Neut, een het gevoel is wederzijds.Dus ik zou zeggen, boek een maandje vakantie en kom met me mee ;) ik heb iets in de planning staan wat jou zeer zeker zou bevallen.... -
17 November 2012 - 13:42
Bert En Inge:
Hee Mark,
Wat een verhalen allemaal!
Hoop dat dit is wat je verwacht had,alhoewel dat kan je eigenlijk niet weten.
Pas goed op jezelf(beetje moedergevoel)
Geniet.... -
17 November 2012 - 13:42
Bert En Inge:
Hee Mark,
Wat een verhalen allemaal!
Hoop dat dit is wat je verwacht had,alhoewel dat kan je eigenlijk niet weten.
Pas goed op jezelf(beetje moedergevoel)
Geniet....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
